Aangekomen in het paradijs

Een beetje slaapdronken en nog niet altijd goed en wel beseffend dat ik effectief aan de andere kant van de wereld zit, op mijn eentje, schrijf ik mijn eerste reisverhaal.

Gisterenochtend met een klein hartje en zenuwen die door mijn hele lijf gierden ben ik vertrokken op Zaventem, heel even zag ik het niet meer zo goed zitten; maar de vluchten liepen vlot, overgangen ook. Veel mooie films gezien op de lange vlucht (slapen lukte niet) 

Vanmiddag plaatselijke tijd toegekomen in Bali, visum was in orde, ik mag dit visum van 60 dagen nog 4 x verlengen zei de ambtenaar, voor als ik hier een vriendje vind :)

Een klein beetje paniek wanneer ik in de aankomsthal niemand vond met mijn naambordje (ze zouden me van het hotel komen oppikken) ik werd direct te hulp geschoten en ze lieten mijn naam en naam hotel afroepen, waarop de chauffeur naar daar kwam. 

De rit ging van zuid Bali, vol verkeer (lang leve de rijstijl hier...) en file, door het centrum, vol rijstvelden, plat en in terrasvorm; valleien vol, prachtig. Enkel wat huizen en tempels langs de weg, en daar achter de velden of valleien in de jungle. Laatste deel was erg spannend, bergpassen; haarspeldbochten inclusief, waar de chauffeur doorsjeesde alsof het niets was.

3 uur later is heel die afstand en rit vergeten als ik toekom in Puri Bagus Lovina, zo een warm onthaal, en als ik daar met mijn vers sapje uitkeek over het domein en de zee, wist ik zeker dat deze week hier gaat omvliegen! Een duik in het zwembad en de zon zien ondergaan in de zee, en Nele was (is) intens gelukkig. 

Na de lekkere maaltijd van vanavond is de kaars echt wel uit en tijd om wat slaap in te halen. Morgen begint de dag met sunrise yoga....